طب کهن شرق
طب شرقی
طب کهن شرق
طب شرقي با قدمت چندهزارساله خود بر اساس فيزيک کوانتوم انسان را مجموعه اي کامل و واحد متشکل از انرژى و ماده( روح، ذهن،احساس و جسم )مي داند که با محيط خود در ارتباط است و هر گونه تغيير شرايط محيط مي تواند بر سلامت اين مجموعه اثر بگذارد. طب شرقي با ديدگاه کل نگري خود معتقد است که انسان بايد به عنوان يک پيکره واحد درمان شود و بر خلاف ديدگاههاي جزءنگري و ماشين گرايي دکارت و نيوتن(که وارد طب غربي شده و اساس آنرا تشکيل مي دهد)انسان را همچون ماشيني نمي داند که تنها رفع بيماري با ترميم و تجويز دارو براي آن جزء بخصوص صورت پذيرد. زيرا عوامل داخلي و خارجي زيادي مي تواند وجود داشته باشد تا بر کارکرد يک جزء از بدن اثر گذارده و آنرا بيمارکند. بنابراين تجويز دارو يا ترميم آن جزء و يا حتي تعويض آن نمي تواند درمان باشد زيرا عوامل بيماري همچنان موجودند و مي توانند دوباره عارضه آن جزء را بوجود آورند. اين نگرش کل بيني در تمام شاخه هاي طب شرقي (پزشکي سنتي ايراني،پزشکي آيوروداي هندي،طب سوزني چيني و...) به طور مشابه وجود دارد.